भरत र पलेशाको पाराओलम्पिकमा पदक जित्ने तयारी

Share to:

रासंसा/काठमाण्डौ, आषाढ २२,

मुलुकमा दुर्गम दार्चुला जिल्लाका किसान छोरा भरतसिंह महताको पारा तेक्वान्दो खेल्ने सपना पूरा गर्न श्रीमती र छोराछोरी लिएर काठमाडौँ पुगेका छन् । यात्रा चार दिनको लामो यात्रापछि अहिले उनीहरू कीर्तिपुरमा अस्थायी घर भाडामा लिएर बस्दै आएका छन् । आफ्नो परिवारको जीविकोपार्जन र छोराछोरीलाई पढाउनको लागि दुध बेच्नु उनको एक मात्र आम्दानीको आधार हो। हरेक दिन बिहान ४ बजे उठेर दुध बेच्ने काम गर्छन् । एउटै हात भए पनि भरतले गाई फार्ममा अथक परिश्रम गर्छन् । उनीमाथि ऋणको बोझ छ । उनकी आमाले आफ्नो गहना बेचे पनि ऋण तिर्न पुगेन। ‘मैले पाराओलम्पिक जितेको दिन म एउटा घर बनाउँछु वा कम्तीमा मेरो परिवारको लागि उपयुक्त घर भाडामा दिनेछु,’ उनी भन्छन् । भरतसिंह स्कुलमा हुँदा एक शिक्षकले उनको हातको विषयलाई लिएर सम्पूर्ण कक्षाको अगाडि मजाक उडाएका थिए । सम्पूर्ण कक्षा हाँसे, र त्यो दिन उसले गहिरो अपमान महसुस गरे । ‘एक दिन, म आफ्नो लागि केही राम्रो गर्नेछु,’ उनले त्यही दिन अठोट लिए । आफ्नो आँसुलाई दृढ सङ्कल्पमा परिणत गरे । यसले उनलाई तेक्वान्दो को लागि धकेलियो। डेढ वर्षमा, भरतले अन्तर्राष्ट्रिय खेलहरू जितिसकेका छन् । उनले पेरिस पाराओलम्पिकका लागि वाइल्ड कार्ड कोटा सुरक्षित गरेका हुन् । उनलाई अब पदकले पर्खिरहेको छ। उनको जोशले प्रशिक्षक कविराजको ध्यान खिचे, जसले उनलाई नि:शुल्क प्रशिक्षण दिने प्रस्ताव गरे। अहिले २७ वर्षको उमेरमा भरतसिंहले १५ महिनादेखि राष्ट्रिय टोलीसँग प्रशिक्षण गरिरहेका छन् । उनले ताइवान, चीन र भियतनाममा पेरिस पाराओलम्पिकका लागि एसियाली छनोटमा प्रतिस्पर्धा गरिसकेका छन्। बास र खाना उपलब्ध गराएकोमा नेपाल तेक्वान्दो संघ र राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्को सहयोगप्रति भरत आभारी छन् । अर्का पारा-तेक्वान्दो खेलाडी २० वर्षीया पलेशा गोवर्धनले चीनमा भएको एसियाली छनोट प्रतियोगितामा स्वर्ण पदक जितेर सन् २०२४ मा हुने पेरिस पाराओलम्पिकका लागि छनोट भएकी छिन् । यो कोसेढुङ्गा हासिल गर्ने उनी पहिलो नेपाली पारा–एथ्लिट हुन् । उनी अहिले पाराओलम्पिक पदक ल्याउने सपनाका साथ प्रशिक्षणमा व्यस्त छिन् । पलेशा चीनमा आर्किटेक्चर पढ्छिन् र आफ्नो प्रशिक्षणमा ध्यान केन्द्रित गर्न छ महिनाको बिदा लिएकी छिन्। बायाँ हत्केला नभएकी पलेशाले १३ वर्षको उमेरमा आफ्नो यात्रा सुरु गरेकी हुन् । उनले विश्वभरका खेलाडीहरूलाई पराजित गर्दै धेरै पदकहरू जितिसकेकी छिन्। बिहान ५ बजेदेखि ७:३० बजेसम्म सातदोबाटो खेलकुद कम्प्लेक्समा तालिम लिएको उनको विद्यालयका दिनहरू उनी सम्झिन्छिन्। सानैदेखि उनी तेक्वान्दोमा निकै प्रतिबद्ध थिइन् । उनका आमाबुवाले उनलाई सधैँ साथ दिएका छन् । उनलाई पढ्न, चित्र बनाउन र लेख्न मन पर्छ। नेपालमा पूर्ण-समय एथ्लिट बन्नको लागि वातावरण अझै पनि नभएको उनी बताउँछिन्। खेलाडीहरूलाई सधैँ आर्थिक अभाव हुने उनी सुनाउँछिन् । पलेशा सम्झन्छिन्, ‘मलाई मार्सल आर्टमा सधैँ रुचि थियो, विद्यालयमा अवसर आएपछि ग्रहण गरेँ,’ उनी थप्छिन्, ‘फुटबल र बास्केटबल बुझ्न सजिलो छ, त्यसैले तिनीहरूसँग धेरै दर्शकहरू छन्। तेक्वान्दोमा धेरै दर्शकहरू नभए पनि मैले सक्दो गरेँ ।’ प्रशिक्षक कविराज नेगी लामाले २०१५ देखि नेपाली पारा तेक्वान्दो टोलीलाई प्रशिक्षण दिइरहेका छन् । टोकियो २०२० पाराओलम्पिकमा पदक नजिते पनि यसपटक टोलीको सङ्कल्प दृढ छ। प्रशिक्षक कविराजले पलेशाको उपलब्धि र भरतसिंहको प्रतिबद्धतामा ठुलो गर्व महसुस गर्छन्। सीमित स्रोतसाधनका बाबजुद पलेशाले दक्ष अन्तर्राष्ट्रिय खेलाडीलाई पराजित गरेको उनको भनाई छ ।नेपाल तेक्वान्दो संघले २०१३ मा पारा तेक्वान्दो खेल्न थालेको थियो। त्यसयता नेपालले २१ अन्तर्राष्ट्रिय पदक जितेको छ तर ओलम्पिकमा कुनै पनि पदक जित्न सकेको छैन।

Like